Eventually, SLEEP-OVER happened, ang pajama party version namin na kanya-kanyang nguya ng chichirya (ooopppss, chucherya ba?) pagkakatapos tumungga ng serbesa. Ito yung moment na magsisiwalatan kami ng kanya-kanyang top secret, paigtingan ng ka-istupidahan, palakasan ng tawa hanggang sa mapapunta na ang usapan sa sekswalidad. Habang payapang naghihilik ang mundo, kaming tatlo naman ay kumakaliki sa kakatawa at parang sinisilaban sa init ng talakayan na nakisabay sa malakas na buhos ng ulan. Magdamagan sa pagalingan ng experience hanggang sa makatulugan na namin ang aming mga kagagahan.
Then there were those NIGHT-OUTs. Tambay lang sa bar, kakain ng pica-pica, hihit-hit ng subaru, mag-e-emote, magsusumbungan na parang mga "kiddie-meal", magbabalik-tanaw, mangangarap, tatawa, iiyak, magre-retouch tapos ay pack-up na. Mag-aabang na ng trike o kaya naman ay kokontak ng company car, mag-uuwian tapos ay bukas uli.
Our Aurahan won't be complete without the local band GIGs, all-out support ang eklavu para sa mga tropapips. Magkakanlong sa mesa kung saan malayang mapagmamasdan ang buong crowd, manlalait, magte-table-hop, makikisindi ng yosi at magtataas ng tagay. Maingay ang musikang napili ng mga kaibigan kaya hindi mag-uusap kundi magsisigawan. Makikinig kung tama ang grammar nung ingliserang emcee na hindi naman kagandahan. Makiki-kanta, ia-analyze ang lyrics at ire-relate sa bokalista. Pagkatapos ng gig, iko-congratulate lang ang tropa dahil yun lang naman talaga ang primary agenda ang bumili ng ticket at purihin ang grupo nila pagkatapos, nevertheless, it was fun.
"DENIM NIGHT". Ito naman ang level-up naming pagtambay one weekend. Hindi ordinaryong paglabas dahil nag-effort kami. Fully "made-up" at ang theme ng get-up ay maong kung maong. Kumain lang ng demure meal, hindi tutungga, si-sip lang ng extra-ordinary cocktai na ini-request pa naming ilagay sa pinaka-fab na goblet. Pictorial pagkatapos ng normal na sharing of thoughts. Tandem, stand-out, go-getter, glam - yun kami!
HOUSE PARTY. ito ay kapag may mga pasinaya ang pamilya, ki-halo sa mga bisita. Masarap naman kasi talaga minsan ang libre at enjoy din naman ang magic sing na hindi na kailangan pang hulugan ng limang-piso. Hindi man kami masyadong makapag-usap idinadaan na lang sa lyrics ng kanta ang mga patama - you can run but you can never ever hide - tatamaan ang dapat tamaan, for example: "dear lie, you suck..." na pasakalye ng kanta ni Greta.
Pumatol din kami sa CHILDREN's PARTY, masaya naman kasing makipagladian kay Grimace o kaya naman ay makipagkindatan kay Mr.Yum habang hinihila ang kanyang kurbata. Kahit mascot walang ligtas sa aming mga mahika. T-H din kami sa pagsuot ng party hats, pictorial habang suot ang koronang papel at inaagawan ng moment ang mga paslit.
SAND PARTY. Dito lumabas ang aming dancing prowess, with matching choreography (low...low...low) giling hanggang sumayad sa buhangin. Walang pakialaman kahit bumula ang kilikili, ang mahalaga ay na-express namin ang aming mga sarili. Walang pa-kyeme dahil kusa naming pinapalaya ang aming tunay na damdamin.
They dubbed as GIMIKERA, pero hindi lang naman kami basta-basta nagliliwaliw, dito sa ganitong paraan namin nabuo ang tunay na pagkakaibigan at naging parang tunay na magkakapatid na ang turingan namin sa isa't-isa. Ang umpukan namin ay hindi basta-basta nomo-session, dahil bawat taas ng tagay ay pag-ibig, bawat subo ng pulutan ay tiwala at sa aming bawat pag-awit, iba't-iba man ng tono ay maituturing pa ring musika na nag-uugnay sa bawat naming damdamin.
At dumating nga yung time na kailangan muna naming talikdan ang mga nakasanayang party, hiwa-hiwalay muna upang harapin ang kanya-kanyang responsibilidad para sa pamilya - may silbi din naman kami.
Ang isa ay naiwan sa pinas - "The Patriot" ang drama ng Dyosa na si Dawn, si Perpekta Greta naman ay naglayag patungo sa Dubai at ako naman ay napadpad sa Taiwan. "Oceans apart day after day" na ang eksena namin ngayon. Kapag ang isa ay nangangailangan ng kutos, tamang OL sa YM, facebook o kaya naman ay tamang text na lamang. Lugar lang talaga ang naiba pero ganun pa rin ang kanya-kanyang role: may isang echosera, yung isa ay naglilitanya at yung isa ay second-the-motion, paikot-ikot lang depende kung sino ang nakaupo sa hot seat.
Ngayon, mas umigting ang pamoso naming motto na "buntot mo, hila mo". Si Dawn hind masyadong nage-effort sa paghila, ikaw na may company car kesehodang mahal ang gasolina basta't mapangalagaan ang pagka-dyosa. Si Greta naman ay nanganganib lusubin ng mga kuwitib ang buntot, bakit hindi ay panay ang papak ng icing on a three-layer cake, mareregaluhan ng insulin para iwas diabetes, adik kasi sa tart! At ako? hmm, walang masyadong nabago, "i love bubbles" pa rin ang isinisigaw ko, nakalutang ang aking buntot sa ere pagkatapos humigop ng champagne na nag-uumapaw sa sparkle, meaning, still searching or should i say waiting for the one great love to come...back.
Dati muse lagi si Ninong sa timeless bonding namin o kaya naman pag hinihingi ng pagkakataon. Manghihiram na lang kami ng mga available persona na uupo sa mga bakanteng silya para lang maumpisahan ang pasinaya. Pero pag may papansit si madam o may pa-canton hindi na namin kailangan pang manawagan dahil kusang magsusulputan ang mga puppet. Mabilis kasi ang networking pag ang promotion ay "psst..may pa-bihon daw si madam, tara!" asahan mo, parang mga grimlins na nag-multiply dahil naambunan.
Then there were those NIGHT-OUTs. Tambay lang sa bar, kakain ng pica-pica, hihit-hit ng subaru, mag-e-emote, magsusumbungan na parang mga "kiddie-meal", magbabalik-tanaw, mangangarap, tatawa, iiyak, magre-retouch tapos ay pack-up na. Mag-aabang na ng trike o kaya naman ay kokontak ng company car, mag-uuwian tapos ay bukas uli.
Our Aurahan won't be complete without the local band GIGs, all-out support ang eklavu para sa mga tropapips. Magkakanlong sa mesa kung saan malayang mapagmamasdan ang buong crowd, manlalait, magte-table-hop, makikisindi ng yosi at magtataas ng tagay. Maingay ang musikang napili ng mga kaibigan kaya hindi mag-uusap kundi magsisigawan. Makikinig kung tama ang grammar nung ingliserang emcee na hindi naman kagandahan. Makiki-kanta, ia-analyze ang lyrics at ire-relate sa bokalista. Pagkatapos ng gig, iko-congratulate lang ang tropa dahil yun lang naman talaga ang primary agenda ang bumili ng ticket at purihin ang grupo nila pagkatapos, nevertheless, it was fun.
"DENIM NIGHT". Ito naman ang level-up naming pagtambay one weekend. Hindi ordinaryong paglabas dahil nag-effort kami. Fully "made-up" at ang theme ng get-up ay maong kung maong. Kumain lang ng demure meal, hindi tutungga, si-sip lang ng extra-ordinary cocktai na ini-request pa naming ilagay sa pinaka-fab na goblet. Pictorial pagkatapos ng normal na sharing of thoughts. Tandem, stand-out, go-getter, glam - yun kami!
HOUSE PARTY. ito ay kapag may mga pasinaya ang pamilya, ki-halo sa mga bisita. Masarap naman kasi talaga minsan ang libre at enjoy din naman ang magic sing na hindi na kailangan pang hulugan ng limang-piso. Hindi man kami masyadong makapag-usap idinadaan na lang sa lyrics ng kanta ang mga patama - you can run but you can never ever hide - tatamaan ang dapat tamaan, for example: "dear lie, you suck..." na pasakalye ng kanta ni Greta.
Pumatol din kami sa CHILDREN's PARTY, masaya naman kasing makipagladian kay Grimace o kaya naman ay makipagkindatan kay Mr.Yum habang hinihila ang kanyang kurbata. Kahit mascot walang ligtas sa aming mga mahika. T-H din kami sa pagsuot ng party hats, pictorial habang suot ang koronang papel at inaagawan ng moment ang mga paslit.
SAND PARTY. Dito lumabas ang aming dancing prowess, with matching choreography (low...low...low) giling hanggang sumayad sa buhangin. Walang pakialaman kahit bumula ang kilikili, ang mahalaga ay na-express namin ang aming mga sarili. Walang pa-kyeme dahil kusa naming pinapalaya ang aming tunay na damdamin.
They dubbed as GIMIKERA, pero hindi lang naman kami basta-basta nagliliwaliw, dito sa ganitong paraan namin nabuo ang tunay na pagkakaibigan at naging parang tunay na magkakapatid na ang turingan namin sa isa't-isa. Ang umpukan namin ay hindi basta-basta nomo-session, dahil bawat taas ng tagay ay pag-ibig, bawat subo ng pulutan ay tiwala at sa aming bawat pag-awit, iba't-iba man ng tono ay maituturing pa ring musika na nag-uugnay sa bawat naming damdamin.
At dumating nga yung time na kailangan muna naming talikdan ang mga nakasanayang party, hiwa-hiwalay muna upang harapin ang kanya-kanyang responsibilidad para sa pamilya - may silbi din naman kami.
Ang isa ay naiwan sa pinas - "The Patriot" ang drama ng Dyosa na si Dawn, si Perpekta Greta naman ay naglayag patungo sa Dubai at ako naman ay napadpad sa Taiwan. "Oceans apart day after day" na ang eksena namin ngayon. Kapag ang isa ay nangangailangan ng kutos, tamang OL sa YM, facebook o kaya naman ay tamang text na lamang. Lugar lang talaga ang naiba pero ganun pa rin ang kanya-kanyang role: may isang echosera, yung isa ay naglilitanya at yung isa ay second-the-motion, paikot-ikot lang depende kung sino ang nakaupo sa hot seat.
Ngayon, mas umigting ang pamoso naming motto na "buntot mo, hila mo". Si Dawn hind masyadong nage-effort sa paghila, ikaw na may company car kesehodang mahal ang gasolina basta't mapangalagaan ang pagka-dyosa. Si Greta naman ay nanganganib lusubin ng mga kuwitib ang buntot, bakit hindi ay panay ang papak ng icing on a three-layer cake, mareregaluhan ng insulin para iwas diabetes, adik kasi sa tart! At ako? hmm, walang masyadong nabago, "i love bubbles" pa rin ang isinisigaw ko, nakalutang ang aking buntot sa ere pagkatapos humigop ng champagne na nag-uumapaw sa sparkle, meaning, still searching or should i say waiting for the one great love to come...back.
Dati muse lagi si Ninong sa timeless bonding namin o kaya naman pag hinihingi ng pagkakataon. Manghihiram na lang kami ng mga available persona na uupo sa mga bakanteng silya para lang maumpisahan ang pasinaya. Pero pag may papansit si madam o may pa-canton hindi na namin kailangan pang manawagan dahil kusang magsusulputan ang mga puppet. Mabilis kasi ang networking pag ang promotion ay "psst..may pa-bihon daw si madam, tara!" asahan mo, parang mga grimlins na nag-multiply dahil naambunan.
Kasabay ng pag-usad ng mga araw ay ang desisyon naming mag-settle down, hindi kami pa-bata.
Soon, hindi na si Ninong mag-iisa magkakaroon na sya ng ka-batak, si Kano at si Lukresya na parehong alipin ng musika sa magkaiba nga lamang na panahon. 'Yung akin kasi ay mahilig sa klasiko, yung kay Greta naman ay rakista. Pasasaan ba't makokompleto na rin ang umpukan namin, isang lamesang may anim na silya, hindi na kami manghihiram. Para ano pa? mayroon nang tatlong pares na bubuo ng sarili nilang crowd, puso-puso ang tema, tahimik at kuntento, buo at mataginting ang mga halakhak, pati mga mata ngingiti hindi lang mga labi.
Outside the deafening noise of a crowded party, far from its blinding light and suffocating smoke of cigarettes -- there you can find us, striding away from the crowd, not partying but merely celebrating the feeling of having one's true love - yung hindi guni-guni.
Soon...anim na kami!
Soon, hindi na si Ninong mag-iisa magkakaroon na sya ng ka-batak, si Kano at si Lukresya na parehong alipin ng musika sa magkaiba nga lamang na panahon. 'Yung akin kasi ay mahilig sa klasiko, yung kay Greta naman ay rakista. Pasasaan ba't makokompleto na rin ang umpukan namin, isang lamesang may anim na silya, hindi na kami manghihiram. Para ano pa? mayroon nang tatlong pares na bubuo ng sarili nilang crowd, puso-puso ang tema, tahimik at kuntento, buo at mataginting ang mga halakhak, pati mga mata ngingiti hindi lang mga labi.
Outside the deafening noise of a crowded party, far from its blinding light and suffocating smoke of cigarettes -- there you can find us, striding away from the crowd, not partying but merely celebrating the feeling of having one's true love - yung hindi guni-guni.
Soon...anim na kami!
No comments:
Post a Comment